Boekenplog: Bibliotheek Almelo

Twintig jaar geleden, toen ik nog de bibliotheekopleiding deed in Deventer, schreef ik in het studentenblad over mijn bezoekjes aan interessante bibliotheken. Dat blad maakten we in WordPerfect 5.1 en werd op een oud zwartwit kopieerapparaat ‘gedrukt’. Foto’s vermeden we om die reden. Dat is natuurlijk geen probleem meer tegenwoordig als je aan het bloggen bent en dus heb ik besloten – een beetje – aan te haken bij het fenomeen ploggen door terug te grijpen naar wat ik halverwege de jaren 90 ook al deed: bezoeken brengen aan interessante bibliotheken, antiquariaten en andere boekenplekken. Daar ga ik dan *geen* interviews houden maar juist foto’s maken zodat je in deze nieuwe rubriek Boekenplog op een andere manier een beeld krijgt van wat ik interessante, mooie, unieke of gewoon bezienswaardige boekenplekken vind. 

Mijn eerste bezoek bracht ik aan de bibliotheek in de stad waar ik tot mijn 22ste gewoond heb en waar ik ook al die jaren lid van was: de Bibliotheek Almelo. Ik heb tijdens de bibliotheekopleiding daar nog mijn snuffelstage gedaan hoewel dat nog op de oude locatie was. Begin jaren 90 werd er gestart met de bouw van een prachtig en prestigieus nieuw pand dat zelfs een vermelding in de architectuurgids kreeg. In 1994 werd het opgeleverd en het dient tot vandaag de dag als bibliotheek.

Ik ben heel blij dat het geen maandag was (maar dinsdag) want ik had er vooraf niet aan gedacht om te controleren of ze wel open zouden zijn. Was het toch bijna een valse start met dit boekenplog geweest. Ik heb later overigens even opgezocht wat Loes betekende.

Rechtsaf langs de zelfuitleenbalies naar het bord toe met uitleg waar je wat kunt vinden in de Bibliotheek Almelo. Elke boekenliefhebber bestudeert eerst de inhoudsopgave natuurlijk.

Vier verdiepingen *en* een souterrain? Maar eerst een kopje koffie drinken in café de Meridiaan dan want ik vind dat elke boekenplek een (lees)café en goede koffievoorziening moet hebben. En ik ben wel toe aan een bakkie.

Dat wordt trappetje op en trappetje af dus. Er is wel 1 kleine lift maar ik vermoed dat ouders met kleine kinderen – en kinderwagens – iets minder blij zijn met dit trappenhuisje.

Beginnend in het souterrain wordt het al snel duidelijk dat alle verdiepingen meerdere handige hoeken hebben die ook heel verschillend ingericht zijn. Van leesplekken (hier bij de buitenlandse boeken) ….

… tot werkplekken …

.. en kinderboeken.

Heel veel kinderboeken.

En ook nog steeds een collectie cd’s. Die was ‘vroeger’ aanzienlijk groter weet ik nog. Door naar de volgende verdieping!

Ik moest even wachten tot de mensen weg waren maar daar ga je definitief wel voor je plezier een tijdschriftje lezen. Ik voelde me wel bekeken toen ik daar met mijn ereader zat maar dat zal vast aan mij gelegen hebben.

Bij de collectie over Almelo hoefde ik niet te wachten tot iedereen weg was. In tegenstelling tot de computerwerkplekken er vlak bij overigens want die waren allemaal bezet. Stel je 16 mensen voor die achter een pc zitten en dan hoef ik er geen foto van te maken.

Ik blijf vinden dat romans gewoon in een kast horen te staan op alfabetische volgorde van schrijver maar goed, daar denken openbare bibliotheken tegenwoordig anders over. Voordeel is dat je geen losse cataloguspc’s meer hoeft te hebben want je weet toch niet meer waar precies de boeken staan, nietwaar? Tijd om weer naar de begane grond te gaan.

Daar moet je namelijk zijn voor kunst en cultuur.

En met een laatste blik op de laagste verdieping loop ik terug langs de zelfuitleenbalies en ga ik door de draaideur weer naar buiten. Zie je wel, in Almelo is echt altijd wat te doen.

#