Toen ik de Bibliotheek op het station in Haarlem achter me liet, ging ik op zoek naar de hoofdvestiging van de Bibliotheek Zuid-Kennemerland, de Bibliotheek Haarlem Centrum. Dat is normaliter een kwestie van zoeken naar een relatief groot gebouw in (of nabij) het centrum waar bijna altijd ook nog wel naar verwezen wordt op wegwijzers en dergelijke. Dat bleek in Haarlem toch wat anders geregeld te zijn.
Ik moest zelfs Google Maps gebruiken om me in de buurt te brengen en net toen ik dacht dat ik een verkeerd adres in had getikt belandde ik in een smalle straat waar een oude (stads)muur in de steigers stond. En wat zag ik daar op de muur hangen?
Jawel, gevonden dus! In Haarlem hebben ze de bibliotheek verstopt achter een oude muur!
Links van dat bord zit een poort – zeg maar tunnel – met een uitzicht dat ook niet meteen overtuigt dat het de correcte route is naar de bibliotheek. Maar de twee A4’tjes met ‘Stembureau’ doen dat wel want vandaag zijn de bibliotheekvestigingen dus ook stembureau’s. Allons-y!
Het is een laag maar wel erg groot gebouw qua oppervlakte zo te zien. In elk geval heel wat groter dan dat je vanuit het smalle straatje had kunnen vermoeden. Wel jammer dat het beloofde zonnetje niet is komen opdagen want het bleef de hele dag mistig.
Maar goed, binnen heb je geen last van de mist natuurlijk dus tijd om binnen te gaan kijken!
Meteen achter de deuren, in een voorportaaltje, bevinden zich de inname-apparaten. En heet de bibliotheek je van harte welkom.
En pas daarna ga je echt de bibliotheek binnen.
Zoals het hoort, een duidelijke plattegrond meteen bij de ingang. Hm, het valt me op dat de begane grond op een voet lijkt?
Ik besluit eerst de verre hoek op de begane grond te gaan bekijken. Of de tenen van de voet, zo je wilt. Daar is een koffiezaakje te vinden plus leestafels en banken waar je tijdschriften kunt lezen.
En de kranten natuurlijk.
De bibliotheek is nog maar een kwartier open en toch zijn er al twee mensen klaar met hun krantje aan de leestafel. Snel op de foto zetten dus!
De strips staan wel mooi naast de leestafel. Strips voor volwassenen overigens want de jeugdafdeling zit aan de andere kant van de begane grond.
Laat ik ook maar eens die kant oplopen.
Na een paar stappen kom ik toch even in de verleiding om bij het hoekje met de Engelse (plus Franse en Duitse) boeken te gaan zitten. Die banken zitten uitstekend!
Literatuur en cultuur moet het zonder banken stellen maar de stoel ziet er ook comfortabel uit.
Twintig jaar geleden – waarschuwing, opa haalt herinneringen op – gingen alle ingeleverde boeken op een boekenkar en probeerden bezoekers de populaire titels van de kar te plukken voordat het personeel ze terug in de kast kon zettten. Tegenwoordig gaat dat anders :)
In de andere hoek op de begane grond – wat ik nu alleen nog maar als hak van de voet kan zien – is de hoek voor de Young-eren. Of zo. Zou de jeugd van 12+ weten dat zij Young zijn? Wie bedenkt toch die indelingen voor de openbare bibliotheken?
Ik probeer de hele ‘zool van de voet’ op de foto te krijgen maar dat is niet zo’n succes. Je ziet wel dat het een stuk ruimer en lichter is dan het van buiten lijkt.
Terug naar de ingang waar, aan de andere kant, meteen de mooie servicebalie staat. En de trap naar boven maar ik wil eerst nog even de jeugdafdeling bekijken die aan de andere kant van de balie zit.
De jeugdafdeling is verdeeld in een deel voor 0-8 jaar en een deel voor 8 tot 12 jaar. De kleuren stemmen me in elk geval vrolijk.
Ik wilde een overzichtsfoto maken van de hele afdeling maar er begon net een voorleesactiviteit. Ik wilde de 10 a 15 moeders met kinderen niet vereeuwigen dus het bleef bij deze foto.
Ook in de andere hoek – waar de gereserveerde materialen opgehaald kunnen worden en waar de uitleenbalies staan – ben ik wat beperkt in het nemen van foto’s. Daar staan namelijk nu ook tijdelijk de tafels en stemhokjes voor de Provinciale Statenverkiezing.
Dan ga ik maar boven kijken natuurlijk. De zijkant van de trap wordt als een kleine vitrine gebruikt voor de nieuwe aanwinsten. Leuk!
De eerste verdieping is een relatief kleine rechthoekige ruimte. In de ene hoek zit een Medialab waar een tafel met (enkele) pc’s voor staat.
Met nog wat werk- en zitplekken daarnaast.
De muziekafdeling vult de andere kant van de eerste verdieping.
Een loopbrug brengt je vervolgens naar de tweede verdieping, hoewel het meer de ‘anderhalfste verdieping’ is want het ligt maar een fractie hoger.
Ook hier weer een mooi ingerichte grote ruimte waarin de verschillende collectie-onderdelen een eigen hoek hebben gekregen. Met eigen kleur.
Zoals Reizen en Geschiedenis.
Mens en maatschappij.
En Letterkunde.
Ik loop ook nog even langs de Haarlem-collectie en de hoeken met Geestelijk leven en Natuur & Techniek maar dat geloven jullie vast ook wel zonder dat ik er foto’s van maak, toch?
Dan is het al weer tijd om te gaan en loop ik terug naar beneden. Naar de uitgang.
Het was uiteindelijk een bezoek vol verrassingen. De locatie van de bibliotheek Haarlem achter een oude stadsmuur in een straatje in het centrum. Het lage witte gebouw zelf dat van de buitenkant best wat groezelig oogt en dat je ook niet meteen associeert met een hoofdvestiging van een bibliotheek.
Maar stap je vervolgens naar binnen, dan word je ook verrast door de lichte en kleurrijke inrichting die tegelijkertijd knus en toch groot aanvoelt. En waar een kwartier na opening al vele tientallen mensen te vinden zijn in alle hoeken en gaten van het gebouw. Bij de boeken, bij de computers, op een bank of aan een leestafel. En daarmee is de Bibliotheek Haarlem natuurlijk een ideale bibliotheek want het is een bibliotheek waar mensen overduidelijk graag komen. Zelfs als ze niet gaan stemmen voor de verkiezingen.
En ik? Ik kom graag een keer terug.
#
Wat leuk om te zien hoe je ‘mijn’ bibliotheek interpreteert! Toch jammer dat ik je ben misgelopen, want ik had je graag gegroet! Niet eens een bezoekje gedaan aan Coffee-Star en de Doelenzolder?
Ik heb ook best wel spijt inmiddels dat ik zoveel leuke collega’s gemist heb tijdens mijn bezoekje. Dat ga ik dus zeker anders aanpakken een volgende keer.
Lotte vroeg ook al naar de afwezigheid van het souterrain, Coffeestar en de Doelenzolder en hoewel ik de Coffeestar expres niet op de foto had gezet, heb ik het hele souterrain en de Doelenzolder gewoonweg gemist. Ik zag pas bij het uitwerken van de blogpost hierboven dat er een benedenverdieping was. En die Doelenzolder is zelfs helemaal niet op mijn radar gekomen dus daar valt ook nog wel iets mee te doen qua promotie denk ik door de bibliotheek.
Maar een snelle zoekactie op Google onthult dat ik niet de enige ben die de Doelenzolder in eerste instantie niet ontdekt heeft. Ook jij niet! ;) http://www.hierislisa.nl/2013/11/rectificatie-hnw-review-bibliotheek-haarlem-centrum/
Maar jij hebt er wel prachtige foto’s van gemaakt dus ik ben blij met die aanvulling op mijn eigen omissie :)
Hahaha ja klopt. De Doelenzolder was mij ook compleet ontgaan! In principe heeft het geen promotie nodig, want het zit altijd bomvol met lerende mensen. Mocht je een keer weer in de buurt zijn, geef een gil want ik laat het je graag zien (inclusief de leuke kruipdoor-sluipdoor plekjes!).
Een leuke impressie van “onze” Bibliotheek. Maar wat ontzettend jammer dat je bij: “De eerste verdieping is een relatief kleine rechthoekige ruimte. In de ene hoek zit een Medialab waar een tafel met (enkele) pc’s voor staat” niet even verder hebt gekeken. Dan had je een groot bord gezien met het logo : Nl-Plein en aan de zijkant onze prachtige grote Taalcollectie voor mensen die de Nederlandse taal leren en/of inburgeren! Een grote en goed gebruikte collectie, waar we best heel trots op zijn. Wat je niet had kunnen zien maar wat ik toch even wil vermelden: We hebben ook een prima digitale leergang en een aantal sites om het Nederlands te oefenen.
Dank je voor de toevoeging, Lydia! Ook mijn bezoek aan de bibliotheek in Haarlem was weer een voorbeeld van dat het echt (alleen) een impressie is van een willekeurige bezoeker. En dan mis ik (bij alle bibliotheken waar ik geweest ben overigens) altijd wel leuke en interessante diensten omdat bibliotheken nou eenmaal heel erg veel diensten aanbieden die mij echter niet allemaal opvallen als ik de deur binnenstap.
Maar gelukkig word ik er heel vaak achteraf nog even op gewezen en dat maakt het nog leuker om een keertje terug te gaan.