Een dagje balie

Wat krijg je als er een personeelsuitje is voor de hele dienst – waar ook de hogeschoolbibliotheek toe behoort – maar je samen met een collega besluit om de bibliotheek de hele dag open te houden? Als je al jarenlang geen baliediensten meer hebt gedaan omdat je altijd met andere dingen bezig bent? Dan is het dus tijd om samen met die collega een dagje balie te doen terwijl je hoopt dat een baliedienst net als fietsen is en dat je het nog niet verleerd bent.

Gelukkig is er tussendoor nog wel tijd om (min of meer) te livetweeten over dat #dagjebalie. Kijk je even met me mee op mijn scherm? 

Een goed begin is het halve werk

Mediacentrum Windesheim

Het Mediacentrum opent altijd de deuren om 8.00. Ik ben er gelukkig altijd al om half 8 en ik kan op mijn gemak alles voorbereiden op de eerste verdieping terwijl mijn collega beneden alles klaarzet.

Een dagje balie in het Mediacentrum Windesheim

Hier zijn de deuren al geopend maar dat ging niet zonder slag of stoot. Dat gaat namelijk niet met een sleutel maar met een zogenaamde transponder. Een zendertje met programmeerbaar signaal om een specifiek slot te ontgrendelen. Die heb ik een paar jaar geleden ook gekregen maar aangezien ik nooit door de voordeur naar binnenkom ‘s ochtends heb ik die nog nooit gebruikt.

Die van mijn collega is stuk dus ik zal toch echt op zoek moeten naar de mijne.

Gevonden maar dat ding brengt de deuren van het Mediacentrum geen millimeter in beweging. De huismeester en het facilitair bedrijf springen bij … de deur is open en er wordt een nieuwe transponder gebracht. Vervolgens blijkt de mijne helemaal niet op mijn naam te staan maar van een oudcollega die al enkele jaren niet meer in het Mediacentrum werkt. En dat ding ook nog als verloren gemeld heeft waardoor die geblokkeerd is.

Het duurt even maar dan heb je ook wat. Het dagje balie kan nu toch echt beginnen.

Een dagje balie in het Mediacentrum Windesheim

Kom maar met die vragen!

De informatiebalie op de eerste verdieping blijft onbemand vandaag want met twee mensen kun je nou eenmaal niet alles doen. De balie beneden is waar de actie vandaag zal plaatsvinden en het begint al meteen goed. De AV uitleen zal ook door ons gedaan moeten worden en de eerste vragen gaan meteen over het uitlenen van camera’s, statieven en dictafoons. Daar heb ik geen kaas van gegeten maar gelukkig mijn collega wel. Ze heeft het er de hele dag uiteindelijk druk mee want het blijft een komen en gaan van studenten en medewerkers die AV materialen willen lenen of retourneren.

Ah, een technische vraag. Een vraag over het installeren van Movie Maker op de pc waarop ze aan het werk is. Geen idee waarom ze het niet kan installeren maar het blijkt dat dit op studentenpc’s niet zomaar kan. Een administrator moet dat doen maar kennelijk zijn alle medewerkers ook administrators op studentenpc’s.

De student kan verder met haar filmpje te bewerken. Joepie!

Een ontnieter. Of een destapler zo je wilt tijdens een dagje balie

“Hebben jullie een ontnieter voor me?”. Een watte? Oh, zo’n ding. Even zoeken maar jazeker, die hebben we voor je! Nee, die mag je niet houden.

Het voelt zelfs nu al een beetje benauwd warm aan en het leek een goed idee om de nooddeur open te zetten die naar een afgesloten gangetje leidt voor wat frisse lucht. Totdat een student begint te klagen over de kou. Welke kou? Het vriest toch echt niet! Enfin, deur dan maar weer dicht.

Eén ding is hetzelfde gebleven als vroeger. Studenten die proberen om een laatste exemplaar – dat niet-uitleenbaar is – voor een paar uurtjes mee te nemen naar een (proef)tentamen. Wel met een nieuwe invalshoek want in tegenstelling tot 20 jaar geleden hebben we ook digitale versies. Die echter niet gebruikt mogen worden tijdens tentamens. “Mag ik het alsjeblieft meenemen en over twee uurtjes terugbrengen?”, vraagt de studente bedeesd. Ze zal niet de enige blijken te zijn want uiteindelijk komen er vier studenten vragen om vier verschillende niet-uitleenbare boeken mee te mogen nemen.

Over de volgende vraag hoef ik niet zo lang na te denken, dat scheelt.

Net als die andere klassieke vraag met het al net zo klassieke antwoord: “Heb je al in de catalogus gekeken?” Yup, het is inderdaad net als fietsen, ik blijk het toch niet verleerd te zijn.

Heel veel vragen gaan over hoe er geprint kan worden. Verdacht veel zelfs want hoezo weten studenten ineens niet meer hoe dat moet zo aan het einde van het schooljaar? Ook de reprowinkel, waar de studenten normaliter hun verslagen uitprinten en inbinden, blijkt vandaag gesloten te zijn wegens vermoedelijk hetzelfde personeelsuitje waar mijn overige 20+ bibliotheekcollega’s zijn. Niet zo heel handig in de week waarin studenten hun verslagen allemaal moeten inleveren. En ook flink wat extra bezoek voor ons onderbezet Mediacentrum.

Wel zo fijn dat iemand ook nog een inhoudelijke vraag stelt. We zijn van alle markten thuis in het Mediacentrum natuurlijk. Ook als we maar met zijn tweetjes zijn.

Drie studentes geven over een uurtje een presentatie over een project die ze voor het basisonderwijs gedaan hebben tegen pesten. En daar moeten labeltjes voor aan lollies geplakt worden. Labeltjes die je vandaag alleen maar bij ons kunt printen. Regelen we voor je! Er wordt vrolijk geknipt, geplakt en gebabbeld aan de balie met als resultaat een voorraadje lollies met belangrijke boodschap.

Eén van de studentes laat ook nog een andere boodschap achter op de tablet voor handtekeningen op de balie. Leuk!

Nog een klassieker: een boek dat aanwezig zou moeten zijn maar dat nergens terug te vinden is in de kasten. Of in de kar met teruggebrachte boeken. Hopelijk duikt die bij een volgende kastcontrole op en tot die tijd is er gelukkig nog veel over dit onderwerp te vinden op internet.

“Ik heb zes euro betaald en ik heb maar 4 pagina’s uit de printer gekregen!”, claimt een ontstelde student. De overige 100+ pagina’s blijken netjes in een stapel onder een klep vast te zitten. Heel veel geluk heeft hij verder niet want (alleen voor hem) loopt het apparaat regelmatig vast, laat printjes verdwijnen en geeft het een aantal foutmeldingen. Het scheelt wel dat ik expertadvies voor hem heb:

Maar dan is het bijna 18.00 en zit het dagje balie er weer op. Het was wel eventjes wat anders dan waar ik me normaliter mee bezighoud maar ik ben stiekem wel trots dat we met ons tweetjes het hele Mediacentrum draaiende hebben gehouden. Net als ons grote voorbeeld van jaren geleden.

#

Raymond Snijders

Sinds 1995 houdt Raymond zich bezig met de combinatie van ICT, bibliotheken en onderwijs vanuit het perspectief van (vooral) de bibliotheek en informatievoorziening. Thans is hij werkzaam bij de Hogeschool Windesheim als senior informatiebemiddelaar en houdt hij zich bezig met de digitale bibliotheek, contentlicenties, ebooks en auteursrecht. Over deze onderwerpen en de impact die ze (kunnen) hebben op het onderwijs en bibliotheken blogt hij sinds 2006 op zijn Vakblog. In 2013 won hij de Victorine van Schaickprijs voor zijn blog.

Comments (24) Write a comment

  2. Het leven uit een dag van een…. hardwerkende baliemedewerker. Hopelijk dat je vaker van dit klusjes krijgt want dit is een van je leukste blogs allertijden.

    Reply

Leave a Reply

Required fields are marked *.


This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

  • © 2006- 2019 Vakblog – werken met informatie
    Aangedreven door WordPress en duizenden liters koffie // Theme: Tatami van Elmastudio
Top