Boekenplog: Bibliotheek Brummen

Twee jaar geleden bezocht ik de bibliotheek Twello en kreeg ik de smaak weer helemaal te pakken van de prachtige dorpen (en dorpsbibliotheken) die Nederland rijk is. Ik noteerde toen ook meteen Brummen en Eerbeek op mijn lijstje – aangezien de bibliotheken van Twello, Brummen en Eerbeek gezamenlijk de bibliotheek Brummen-Voorst vormen – maar het kwam er niet van dat jaar. Tot bibliotheekcollega Mariël me recentelijk uitnodigde en ik op een zonovergoten middag alsnog naar Brummen afreisde.

Tussen Zutphen en Dieren stopt de trein op een klein stationnetje dat midden in een bosrijke omgeving ligt. Je loopt zo van het perron naar de parkeerplaats en je ziet meteen dat dit nooit een station gaat zijn wat ze helemaal dicht gaan timmeren met gesloten poortjes. Het is zelfs even zoeken waar de paal staat om uit te checken :)

Het is een prachtige – en vooral zonnige – omgeving! Het kleine station lijkt ooit simpelweg midden in het bos aangelegd te zijn omdat daar nou eenmaal het spoor moest komen. Langs het station loopt een smalle weg parallel aan het spoor (die natuurlijk de Stationsweg heet) maar tot mijn verrassing vertelt Google Maps me dat ik een smal pad moet nemen dat recht het bos in leidt.

Na een werkelijk prachtige wandeling van nog geen tien minuutjes loop ik het centrum in en zie ik de bibliotheek meteen al liggen. Precies zoals ik me had voorgesteld (hey, het is niet mijn eerste bibliotheek die ik bezoek): een klein gezellig gebouw zonder verdiepingen. Net als de bibliotheek van Mariaparochie waar ik zelf als kleine Raymond altijd kwam.

Kom vooral binnen!

De bibliotheek blijkt inderdaad uit één grote rechthoekige ruimte te bestaan. Maar wel eentje die helemaal vol staat met boeken(kasten).

De kasten voor de presentatie van de verschillende categorieën zie je in meerdere (alle) bibliotheken maar ze springen er wel uit. Vooral deze.

Vanaf de ingang kun je de hele ruimte ook meteen goed overzien. Nou ja, behalve dat je niet door de pilaren heen kunt kijken. In het midden van de ruimte is de uitleen- en innamebalie en daar vind je ook de actuele boeken. Een lage kast vol met luisterboeken heeft een apart plekje er vlak naast gekregen.

Aan de andere kant van de ruimte is de jeugdafdeling. En de nooduitgang.

Vanuit de kast met romantische verhalen kijk je uit op de jeugd (van 8 tot 12) boeken.

Ah, l’amour c’est tout!

Ik ben veel te vroeg voor de afspraak met Mariël en moet dus nog even wachten als ik klaar ben met foto’s maken. Maar of deze stoel me gaat houden? Laat ik het er niet op wagen.

Natuurlijk mogen de strips niet ontbreken!

Ik ben geen fan van het retailconcept maar voor kinder- en jeugdboeken werkt het altijd uitstekend.

De kleuren spatten er van af!

In de andere hoek van de ruimte blijkt er toch nog een andere ruimte te grenzen aan de bibliotheek die voor de verschillende activiteiten wordt gebruikt in de bibliotheek. En het is zo te zien de hangplek voor de Brummense bejaarden ;-)

Over hangplekken gesproken, natuurlijk is er ook een goed gevulde tijdschriften- en krantenkast met leestafel erbij.

Twee leestafels zelfs. Dat lijkt ook meteen een uitstekende plek om straks even aan te wachten.

Vanaf de ingang had ik de inname- en uitleenbalie(s) wel gezien maar niet de kast met reserveringen die er aan de andere kant tegenaan staat. Heerlijk efficiënt met de ruimte!

In de hoek tegenover de ingang is het Taalpunt gevestigd waar het taalspreekuur gehouden wordt. Met een leuk tafeltje dat ik meteen claim om aan te wachten want inmiddels zijn er drie bezoekers binnengekomen die aan de leestafels de kranten aan het doorspitten zijn.

Vanaf het tafeltje bij het Taalpunt heb ik meteen zicht op de spannende boeken en de Grote letterboeken.

Zo. Ik zit. Ik stuur een berichtje naar Mariël dat ik in haar prachtige bibliotheek gearriveerd ben en pak mijn ereader erbij om even te gaan lezen.

Tien minuten later zie ik een onthutste reactie dat ik eigenlijk verwacht werd in de bibliotheek Twello waar Mariël op dit moment is. We constateren dat we helemaal geen locatie afgesproken hadden en dat we beiden van onze eigen aannames waren uitgegaan :) Geeft niets gelukkig want ze komt er alsnog aan en dat geeft me een extra half uurtje leestijd.

Overigens voelt het toch altijd heel raar als je van een ereader aan het lezen bent terwijl je in een bibliotheek vol boeken zit.

Dat half uur vliegt voorbij en dat geldt ook voor het boeiende gesprek met Mariël daarna. Dan is het alweer tijd om te gaan en loop ik naar de uitgang.

De wandeling terug naar het station van Brummen is stiekem eigenlijk nog het hoogtepunt van de middag. Wat een pracht!

Het is jammer dat het niet langer lopen is maar het station doemt alweer op tussen de bomen. Met enige spijt stap ik in de trein terug naar huis. Ik ben een beetje verliefd geworden op het station, het dorp en de bibliotheek Brummen geloof ik.

Als je deze zomer even niets te doen hebt, pak dan de trein eens en neem ook een kijkje.